در سوم مهرماه سال ۱۳۵۹، چهارمین روز از جنگ تحمیلی، برخی از شهر های جنوبی و جنوب غرب کشور در محاصره و آستانه سقوط قرار گرفتند. اما در این میان مردم مقاوم شهر ها و عشایر بسیجی با سلاح و امکانات کم مقابل دشمن مقاومت کردند. روز چهارم جنگ در حالی شروع شده بود که اختلاف ها در چگونگی ادامه جنگ و به کارگیری نیرو ها بالا گرفته بود. بنی صدر بر استفاده از ارتش و انجام عملیات کلاسیک تأکید داشت و تلاش می کرد خود را تنها حامی ارتش معرفی کند و از این طریق، موقعیت خود را در داخل کشور تثبیت کند. اما در مقابل نظریه های او، نیرو های خط امام (ره)، جنگ ها و جنگ افزار های کلاسیک را کافی نمی دانستند و خواهان استفاده از شیوه های انقلابی و نیرو های مردمی علیه عراق بودند. از طرف دیگر هم، استراتژی جنگ سریع عراق، نیز آثار شکست خود را کم کم نشان می داد و رژیم بعث که در طی سه روز گذشته به اهداف خود نرسیده بود و یک جنگ طولانی را پیش روی خود می دید، تلاش های گسترده جهت دریافت سلاح از شوروی و فرانسه می کرد. به همین خاطر، طارق عزیز پس از دیدار از مسکو، بلافاصله برای ملاقات با ژیسکاردستن وارد فرانسه شد.

۵ روز اول جنگ تحمیلی چه اتفاقات سرنوشت سازی روی داد؟
در چهارمین روز از جنگ، تهاجم نیرو های زمینی عراق به خرمشهر و آبادان با آتش شدید توپخانه شروع شد. شدت آتش توپخانه به حدی بود که یکی از فرماندهان حاضر در منطقه اعلام کرده بود که اگر با حملات هوایی ارتش، توپخانه دشمن خاموش نشود، در مدت چند ساعت خرمشهر با خاک یکسان می شود. ۵۰ تانک که از اوایل صبح تا ۷۸ کیلومتری خرمشهر رسیده بودند، توسط هواپیما های نیروی هوایی بمباران شده بودند.